یوهان کرویف یکی از بزرگترین اسطوره های فوتبال جهان است که با سبک بازی خلاقانه و نگرش متفاوتش تحولی بزرگ در این ورزش به وجود آورد. او در دهه 70 میلادی نماد تیم ملی هلند بود و بعدها به عنوان مربی و اندیشمند فوتبالی نیز تاثیر عمیقی بر دنیای فوتبال گذاشت.
اگر به دنبال شناخت بهتر و مطالعه بیوگرافی بازیکنان فوتبال هستید، با مجله بردستان همراه باشید
زندگینامه یوهان کرویف
یوهان کرویف در 25 آوریل 1947 در شهر آمستردام هلند به دنیا آمد. او در خانواده ای ساده و متوسط رشد کرد و از همان کودکی علاقه خاصی به فوتبال نشان داد.
استعداد فوق العاده اش خیلی زود باعث شد تا نگاه باشگاه های بزرگ به سمت او جلب شود. دوران کودکی کرویف پر بود از بازی های خیابانی و تمرین های بی پایان، چیزی که بعدها پایه های سبک منحصر به فرد او را شکل داد.
در نوجوانی به آکادمی آژاکس آمستردام راه پیدا کرد و قدم به مسیری گذاشت که سرنوشت او را به یکی از بزرگترین فوتبالیست های تاریخ تبدیل کرد.
کرویف در همان سال های جوانی با بازی های درخشان خود نشان داد که فراتر از یک بازیکن معمولی است. او نه تنها از نظر تکنیکی عالی بود بلکه ذهنی تحلیلگر داشت که به او کمک می کرد فوتبال را از زاویه ای متفاوت ببیند.
کرویف سال ها در آژاکس و سپس در بارسلونا بازی کرد و موفقیت های بزرگی به دست آورد. او در زمین فوتبال شخصیتی رهبری داشت و همین ویژگی ها باعث شد تا بعد از بازنشستگی به دنیای مربیگری روی بیاورد و در آنجا نیز مسیر تازه ای برای فوتبال طراحی کند.
در 24 مارس 2016، تنها یک ماه مانده به تولد هفتاد سالگی اش، جهان فوتبال یکی از بزرگترین چهره های خود را از دست داد. اما میراث او همچنان در سبک بازی تیم ها، فلسفه مربیان و نگاه جدید به فوتبال زنده است.
| 📅 تاریخ | 📍 رویداد |
| 25 آوریل 1947 🎂 | تولد در آمستردام هلند |
| دهه 60 میلادی ⚽ | آغاز دوران حرفه ای در آژاکس |
| 1973 ✈️ | انتقال به بارسلونا |
| دهه 80 و 90 🧠 | ورود به مربیگری و تحول در فوتبال |
| 24 مارس 2016 🕯️ | درگذشت در سن 68 سالگی |
زندگی شخصی یوهان کرویف
در زمستان ۱۹۷۴، تنها چند ماه پس از پیوستن یوهان کرویف به بارسلونا، همسرش نیاز به عمل سزارین فوری داشت. کرویف به بیمارستان های بارسلونا اعتماد نکرد و تصمیم گرفت برای تولد فرزندش به آمستردام بازگردد.
در آنجا پسرش متولد شد و آن ها نام یوردی را برای او انتخاب کردند. این نام از اسپانیا الهام گرفته شده بود و کرویف پس از بازگشت به بارسلونا متوجه ارزش و اهمیت فرهنگی آن برای کاتالان ها شد.
در آن دوران، آخرین روز های دیکتاتوری فرانکو در اسپانیا بود. حزب های کاتالانی ممنوع شده و زبان و پرچم کاتالان محدودیت داشتند.
انتخاب نام یوردی برای فرزند کرویف که به یوردی مقدس (Sant Jordi) مربوط بود، با جریمه همراه بود، زیرا این نام با نماد های فرهنگی و مذهبی کاتالونیا مرتبط بود و قانون فرانکو اجازه نمی داد چنین نام هایی ثبت شوند.
پسر او، یوردی کرویف، مسیر فوتبالی حرفه ای را در پست هافبک دفاعی طی کرد. او زیر نظر پدرش در بارسلونا (۱۹۹۲–۱۹۹۶) بازی کرد و بعد ها در تیم هایی مانند منچستر یونایتد و اسپانیول نیز حضور یافت.
میراث و سبک یوهان کرویف
- مشهور به فلسفهٔ توتال فوتبال، پایه‌گذاری شده توسط رینوس میشل
- مهاجم میانی اسماً، اما در تمام نقاط زمین فعال بود
- توانایی بردن توپ تا عمق زمین خودی و نفوذ ناگهانی به جناحین
- قدرت تکنیکی بالا، سرعت، رهبری و نگاه کلی به بازی
- مبدع دریبل “پیچ کرویف” در جام جهانی ۱۹۷۴
در زمان مربی گری
- پایه گذار سبک تیکی تاکا در بارسلونا
- مربیگری بارسلونا ۱۹۸۸–۱۹۹۶ و توسعهٔ سبک پاسکاری و مالکیت توپ
- تأثیر مستقیم بر بازیکنانی مانند ژاوی، اینیستا، گواردیولا
- ابداع تمرین حلقه ای توپ‌کاری موسوم به روندوس
- معرفی ترکیب ۳-۴-۳ در اسپانیا با ایدهٔ تمرکز بیشتر روی وسط زمین
ترکیب و فلسفه تیمی
- ترکیب ۳-۴-۳ برگرفته از سیستم ۴-۳-۳ آژاکس و هلند دههٔ ۱۹۷۰
- اولویت بر پر کردن وسط زمین با بازیکنان خودی
- هدف: ۵–۴ بردن بازی بهتر از ۱–۰
به عنوان بازیکن
- نقش کلیدی در انقلاب فوتبال هلند ۱۹۷۰–۱۹۸۰
- گسترش فوتبال در سطح اروپا و جهان از طریق آژاکس و فاینورد
- ابداع دریبل های تکنیکی و بازی سازی نوین
حاشیه های یوهان کرویف
اتهام توهین نژاد پرستانه
یوهان کرویف متهم شد که به ادگار داویدس، عضو هیئت مدیره باشگاه آژاکس، توهین نژاد پرستانه کرده است. گفته می شود کرویف اظهار کرده که جایگاه داویدس در باشگاه به دلیل رنگ پوستش بوده است. پیش از این نیز کرویف مسئولان باشگاه آژاکس را به دلیل انتخاب لوئی فان خال به سمت مدیریت، دیوانه خوانده بود؛ چرا که نظر او در این انتخاب جویا نشده بود.
شکسته شدن رکورد توسط رضا قوچان نژاد
یکی دیگر از حاشیه های مرتبط با نام کرویف، مربوط به شکسته شدن رکورد سریع ترین گل او در لیگ حرفه ای هلند بود. در ۲۲ ژانویه ۲۰۱۰، رضا قوچان نژاد، فوتبالیست ایرانی، تنها ۹ ثانیه پس از اولین حضورش با پیراهن تیم کامبور لیوواردن گل زد و رکورد کرویف را شکست.
سخنان معروف یوهان کرویف
۱. من به دو چیز اعتیاد دارم، اولی فوتبال و دومی سیگار. اولی همه چیز به من داد ولی دومی همهٔ آن را پس گرفت.
۲. تکنیک یعنی پاس دادن توپ با یک ضرب از پای راست شما با سرعت مناسب به سوی پای راست هم‌تیمی شما. تکنیک، توانایی قل دادن توپ بیش از هزار بار نیست و اگر این بود هزاران نفر از تماشای این نعمت در سیرک بهره می بردند.
۳. بازیکنی که با توپ در هوا بازی می کند و به ۴ مدافع فرصت بازگشت کامل به دفاع می دهد، بازیکن فوتبال نیست و بهتر است هنر خود را در سیرک نشان دهد.
۴. بهترین بازیکن ها را برای هر پست به خدمت بگیرید، ولی مطمئن باشید که قوی ترین تیم را نخواهید ساخت بلکه تیمی را تشکیل خواهید داد که از بهترین مهره ها به شکل مجزا تشکیل شده است.
۵. چرا باشگاه های کوچک توانایی شکست باشگاه های ثروتمند را ندارند؟ هرگز ندیدم کیسه ای از پول گل بزند.
۶. در تیم من، دروازه‌بان شروع کننده حمله و مهاجم ها شروع کننده دفاع هستند.
۷. بازیکن هایی که رهبر واقعی نیستند و به آن تظاهر می کنند، معمولا آن هایی هستند که در جریان بازی اشتباه هم تیمی شان را بار ها به او گوشزد می کنند. رهبر واقعی تیم همیشه باور دارد که اشتباه از هر بازیکنی سر خواهد زد.
۸. در فوتبال به طور متوسط هر بازیکن سه دقیقه توپ را در اختیار دارد. بنابراین مهم ترین قسمت بازی هر بازیکن آن است که در ۸۷ دقیقه باقی مانده که توپ را در اختیار ندارد، به چه شکل بازی می کند و این مبنای مقایسه بازیکن خوب و بد است.
۹. وقتی شما برنده چیزی باشید، دیگر ۱۰۰ درصد نیستید، بلکه ۹۰ درصد شده اید. بردن مانند باز کردن آب گازدار است و وقتی برای بار اول بازی می کنید، قسمتی از گاز بطری برای همیشه از بین می رود.
۱۰. من انسانی مذهبی نیستم. در اسپانیا هر ۲۲ بازیکن نشان صلیب را درست می کنند و پس از آن به زمین می آیند. اگر کشیدن صلیب جواب می داد، تمام بازی ها مساوی می شد.
۱۱. وقتی توپ در اختیار شماست، باید تا می توانید زمین را برای خودتان بزرگ کنید و زمانی که توپ در دست حریف است، باید زمین از همیشه کوچک تر باشد.
۱۲. کیفیت بالای تیم بدون نتیجه گیری هیچ معنایی ندارد و نتیجه گیری بدون کیفیت خسته کننده است.
۱۳. من بسیار اذیت می شوم وقتی استعداد های فوتبال با آمار و ارقام کامپیوتر رد می شوند. بر اساس این آمار، من توسط آکادمی آژاکس رد شده بودم. وقتی ۱۵ ساله بودم نمی توانستم با شوت پای چپم ۱۵ متر و پای راستم بیش از ۲۰ متر توپ را حرکت دهم. کیفیت من با هیچ کامپیوتری قابل رویت نبود.
۱۴. فوتبال بازی کردن بسیار ساده است، ولی ساده بازی کردن فوتبال بسیار دشوار است.
۱۵. افرادی که در سطح من نیستند، نمی‌توانند به جایگاه من لطمه ای بزنند.
۱۶. هر اشکالی در کار، امتیازی را نیز در خود دارد.
۱۷. تکنیک این نیست که بتوانی ۱۰۰۰ بار با توپ شعبده بازی کنی. هر کسی می تواند با تمرین این کار را انجام دهد، تازه آن موقع طرف به درد سیرک می خورد.
۱۸. اگر نمی توانی برنده شوی، کاری کن که بازنده نشوی.
۱۹. باید کاری کنیم که بدترین بازیکن حریف بیشتر از همه توپ بگیرد، در این صورت توپ را به سرعت از آن ها می گیریم.
مسیر فوتبال یوهان کرویف
یوهان کرویف نه تنها به عنوان یک بازیکن تکنیکی بلکه به عنوان یک نماد جهانی در تاریخ فوتبال شناخته می شود. مسیر فوتبالی او پر از لحظات خاص، تصمیم های بحث برانگیز و افتخاراتی است که هنوز هم پس از گذشت دهه ها درباره آن صحبت می شود.
ریشه های فوتبالی و ارتباط با آژاکس
خانه پدری کرویف درست در نزدیکی ورزشگاه آژاکس آمستردام قرار داشت. بعد از فوت پدرش، مادر او به عنوان نظافتچی در باشگاه آژاکس مشغول به کار شد. همین موضوع باعث شد که یوهان از کودکی با فضای فوتبال و باشگاه آژاکس عجین شود.
او از 10 سالگی وارد تیم های پایه این باشگاه شد و خیلی زود استعداد فوق العاده اش کشف گردید. در سال 1964 و در حالی که فقط 17 سال داشت، اولین بازی خود را برای تیم بزرگسالان آژاکس برابر خرونینگن انجام داد و همان جا موفق شد گلزنی کند.
دوران طلایی در آژاکس
فصل های بعدی دوران درخشان کرویف در آژاکس رقم خورد. در فصل 1965–1966 او در 25 بازی 23 گل زد و نقش مهمی در قهرمانی تیمش داشت. یک سال بعد، با 33 گل زده، آقای گل لیگ هلند شد و تیمش موفق به کسب دوگانه داخلی گردید. در همان سال عنوان مرد سال فوتبال هلند را نیز به دست آورد.
کرویف با آژاکس 6 قهرمانی لیگ، 4 قهرمانی جام حذفی، 3 قهرمانی جام باشگاه های اروپا، یک قهرمانی جام بین قاره ای و یک قهرمانی سوپرجام اروپا به دست آورد. در سال 1970 وقتی از یک مصدومیت سخت برگشت، برای همیشه شماره 14 را به تن کرد؛ شماره ای که به نماد او و به یک اسطوره در فوتبال تبدیل شد.
مصدومیت
در فصل 1970–1969 تیم آژاکس موفق شد هر دو جام داخلی هلند (لیگ و جام حذفی) را فتح کند. اما درست در فصل بعد اتفاقی افتاد که مسیر فوتبالی یوهان کرویف را تغییر داد.
کرویف در ابتدای فصل 1970–1971 دچار یک مصدومیت سنگین شد که برایش اولین تجربه جدی در این زمینه بود. شدت مصدومیت به حدی بود که او مجبور به عمل جراحی شد و چند ماه از میادین دور ماند.
پس از پشت سر گذاشتن عمل جراحی، او در 30 اکتبر 1970 در دیداری حساس مقابل آیندهوون دوباره به میدان بازگشت. این مسابقه نقطه عطفی در زندگی ورزشی او شد.
در همان دیدار بازگشت، پیراهن همیشگی او یعنی شماره 9 توسط گری موهرن پوشیده شده بود. بنابراین کرویف مجبور شد شماره 14 را بر تن کند.
اتفاقی ساده که بعدها تبدیل به یکی از نمادهای ماندگار تاریخ فوتبال شد. از آن پس در اکثر بازی ها با شماره 14 به میدان رفت و این شماره برای همیشه با نام او گره خورد.
انتقال تاریخی به بارسلونا
سال 1973، آژاکس تصمیم گرفت کرویف را بفروشد و در حالی که رئال مادرید به شدت به دنبال او بود، کرویف با انتخابی شجاعانه به بارسلونا پیوست. او بعد ها گفت حاضر نبوده برای تیمی که تحت حمایت فرانکو است بازی کند. این تصمیم باعث محبوبیت بی نظیر او در میان هواداران کاتالان شد.
بارسلونا برای خرید او رکوردی تاریخی شکست و نزدیک به 6 میلیون گیلدر هلند پرداخت. در همان فصل اول با حضور او، بارسلونا بعد از 14 سال قهرمان لالیگا شد.
نقطه اوج این دوران، الکلاسیکوی 17 فوریه 1974 بود؛ جایی که بارسا با هدایت و بازی درخشان کرویف موفق شد در سانتیاگو برنابئو رئال مادرید را با نتیجه 5–0 در هم بکوبد. این برد تاریخی، بارسا را از سایه شکست های پیاپی بیرون آورد و آغازگر یک دوران تازه بود.
کرویف طی پنج فصل حضور در بارسا 143 بازی انجام داد و 48 گل زد. او دو بار عنوان بهترین بازیکن اروپا را در سال های 1973 و 1974 به دست آورد و به عنوان “منجی بارسا” در تاریخ این باشگاه ثبت شد.
فوتبال در آمریکا
در اواخر دهه 70 میلادی، کرویف تصمیم گرفت ماجراجویی جدیدی را تجربه کند. او به آمریکا رفت و به تیم لس آنجلس آزتکس پیوست. در یک فصل حضورش، 27 بازی انجام داد و 14 گل به ثمر رساند. سپس به تیم واشینگتن دیپلماتس رفت و در 32 بازی 12 گل زد.
فوتبال آمریکا در آن دوران شهرت و کیفیت امروز را نداشت، اما حضور ستاره هایی مانند کرویف باعث شد این لیگ توجه بیشتری در سطح جهانی پیدا کند.
بازگشت به اروپا و دوران پایانی
پس از مدتی کوتاه در تیم اسپانیایی لوانته، دوباره به آژاکس بازگشت. در بازگشتش، دو بار دیگر قهرمانی لیگ و یک بار قهرمانی جام حذفی را به دست آورد. اما در سال 1983، آژاکس به دلیل بالا رفتن سن او قرارداد جدیدی با وی امضا نکرد.
این تصمیم باعث شد کرویف به بزرگترین رقیب آژاکس یعنی فاینورد برود. انتخابی جنجالی که بسیاری از هواداران را شوکه کرد. اما کرویف با فاینورد دوگانه داخلی (لیگ و جام حذفی) را به دست آورد و نشان داد هنوز قدرت درخشش دارد. او پس از این موفقیت در سال 1984 تصمیم گرفت از فوتبال حرفه ای خداحافظی کند.
حضور در تیم ملی هلند
یوهان کرویف در تیم ملی هلند هم عملکردی فراموش نشدنی داشت. در جام جهانی 1974 به عنوان رهبر تیم “توتال فوتبال” شناخته شد و هلند را تا فینال رساند. هرچند در فینال مقابل آلمان شکست خوردند، اما بازی های فوق العاده او باعث شد عنوان بهترین بازیکن تورنمنت را کسب کند. دو سال بعد، در یورو 1976 هلند به مقام سومی رسید.
او در مجموع 48 بازی ملی انجام داد و 33 گل زد. در سال 1977 به طور ناگهانی از بازی های ملی خداحافظی کرد. دلیل اصلی این تصمیم حضور جام جهانی 1978 در آرژانتین بود؛ کشوری که درگیر دیکتاتوری و کودتا بود و کرویف حاضر نشد در آن شرایط برای تیم ملی بازی کند.
| 🗓️ سال ها | ⚽ تیم | 🎯 عملکرد و افتخارات |
| 1957 – 1973 🔴⚪ | آژاکس | 6 قهرمانی لیگ، 4 جام حذفی، 3 قهرمانی اروپا، 1 جام بین قاره ای، 1 سوپرجام اروپا |
| 1973 – 1978 🔵🔴 | بارسلونا | قهرمانی لالیگا بعد از 14 سال، برد تاریخی 5–0 برابر رئال، 143 بازی – 48 گل، 2 بار بازیکن سال اروپا |
| 1979 – 1980 🇺🇸 | لس آنجلس آزتکس | 27 بازی – 14 گل |
| 1980 – 1981 🇺🇸 | واشینگتن دیپلماتس | 32 بازی – 12 گل |
| 1981 – 1982 🇪🇸 | لوانته | 10 بازی – 2 گل |
| 1981 – 1983 🔴⚪ | آژاکس (بازگشت) | 2 قهرمانی لیگ، 1 جام حذفی |
| 1983 – 1984 ⚪🔴 | فاینورد | قهرمانی لیگ و جام حذفی (دوگانه) |
| 1966 – 1977 🟠 | تیم ملی هلند | 48 بازی – 33 گل، نایب قهرمانی جام جهانی 1974، سومی یورو 1976 |
یوهان کرویف و توپ طلای اروپا
در سال 1971 بعد از درخشش های خیره کننده در ترکیب آژاکس و قهرمانی این تیم در جام باشگاه های اروپا، یوهان کرویف برای نخستین بار به عنوان بهترین بازیکن مرد سال اروپا انتخاب شد. این جایزه، آغاز دوره ای بود که او نه تنها در سطح باشگاهی بلکه در سطح جهانی هم به عنوان ستاره ای بی رقیب شناخته شد.
دریافت توپ طلا در سال 1971 به معنای تثبیت جایگاه او در میان بزرگان فوتبال بود. انتخاب او نشان داد که سبک بازی اش، که ترکیبی از تکنیک، هوش تاکتیکی و خلاقیت بود، ارزش و جایگاهی فراتر از اعداد و آمار دارد.
کرویف تنها به یک بار بسنده نکرد. او دوباره در سال های 1973 و 1974 این افتخار را تکرار کرد و در مجموع سه بار به عنوان مرد سال اروپا معرفی شد. این رکورد در آن زمان دستاوردی تاریخی محسوب می شد و تنها معدود بازیکنانی توانستند به چنین سطحی برسند.
توپ طلا برای کرویف فقط یک جام شخصی نبود، بلکه تاییدی بر این بود که او فوتبال را از قالب سنتی بیرون کشید و سبکی نوین ارائه داد. این افتخارات باعث شد نام او در کنار بزرگترین اسطوره های تاریخ فوتبال برای همیشه جاودانه شود.
| 🗓️ سال | 🏆 عنوان | 🎯 تیم |
| 1971 ✨ | مرد سال اروپا (توپ طلا) | آژاکس |
| 1973 ✨ | مرد سال اروپا (توپ طلا) | بارسلونا |
| 1974 ✨ | مرد سال اروپا (توپ طلا) | تیم ملی هلند / بارسلونا |
بازنشستگی یوهان کرویف
یوهان کرویف در حالی که سال های پایانی فوتبالش را می گذراند، تصمیم گرفت پیراهن فاینورد را بر تن کند؛ انتخابی که برای بسیاری از هواداران آژاکس شوک آور بود. اما همین تصمیم باعث شد فصل پایانی دوران بازیکنی اش به یکی از درخشان ترین سال های زندگی ورزشی او تبدیل شود.
در فصل 1983–1984 کرویف با فاینورد توانست هر دو جام داخلی هلند یعنی لیگ اردیویسه و جام حذفی را به دست بیاورد. این موفقیت برای فاینورد نخستین قهرمانی لیگ بعد از حدود یک دهه بود و نقش او در کنار ستاره های جوانی چون رود گولیت و پیتر هاتمن بسیار پررنگ بود.
با وجود سن بالا، کرویف تقریبا در تمام مسابقات لیگ حاضر بود و فقط یک دیدار را از دست داد. کیفیت بالای بازی او باعث شد برای پنجمین بار به عنوان بازیکن سال هلند انتخاب شود؛ افتخاری که نشان می داد هنوز هم توانایی هایش کم نشده است.
در 13 مه 1984 با زدن یک گل مقابل پک زووله، آخرین حضورش در لیگ هلند را جشن گرفت. مدتی بعد در یک دیدار دوستانه مقابل الاهلی عربستان هم بازی کرد و با یک گل و یک پاس گل، آخرین لمس های جادویی اش را در زمین به نمایش گذاشت. سپس به صورت رسمی بازنشسته شد و کفش هایش را برای همیشه آویخت.
یوهان کرویف در فوتبال ملی
یوهان کرویف نخستین بار در تاریخ 7 سپتامبر 1966 در دیدار مقدماتی جام ملت های اروپا مقابل تیم ملی مجارستان برای هلند به میدان رفت. بازی با نتیجه 2–2 مساوی تمام شد و از همان ابتدا نشان داد که می تواند مهره ای کلیدی برای تیم ملی باشد.
تنها در دومین حضور ملی، او در دیداری دوستانه برابر چکسلواکی به دلیل رفتار شتاب زده از سوی داور آلمانی شرقی اخراج شد. این اتفاق او را به اولین بازیکن تاریخ فوتبال هلند تبدیل کرد که در یک بازی ملی کارت قرمز گرفت. پس از آن، فدراسیون فوتبال هلند یک سال او را از حضور در تیم ملی محروم کرد.
بعد از پایان محرومیت، کرویف در 13 سپتامبر 1967 دوباره به تیم ملی برگشت. تنها دو دقیقه بعد از ورودش به میدان در دیدار مقدماتی جام ملت های اروپا، گل پیروزی را به ثمر رساند؛ گلی که دروازه آلمان شرقی را باز کرد و بازگشت او را به بهترین شکل ممکن رقم زد.
جام جهانی 1974
اوج فوتبال ملی کرویف در جام جهانی 1974 رقم خورد. او به عنوان کاپیتان تیم، هلند را تا فینال رقابت ها پیش برد و نمایش های درخشانی از خود به جا گذاشت. در این تورنمنت دو گل حساس برابر آرژانتین و یک گل مقابل برزیل به ثمر رساند و به عنوان بهترین بازیکن جام انتخاب شد. هرچند هلند در فینال مغلوب آلمان غربی شد، اما فلسفه توتال فوتبال با رهبری او جهانی شد.
یکی از نکات جالب آن دوره مربوط به لباس کرویف بود. او از پوشیدن پیراهن رسمی هلند که سه خط آدیداس داشت خودداری می کرد و لباسی با دو خط به تن می کرد. دلیلش به احتمال زیاد قرارداد شخصی اش با پوما بود. این تفاوت حتی در عکس های آن جام هم به وضوح دیده می شد.
غیبت در جام جهانی 1978
در آستانه جام جهانی 1978، کرویف تصمیم گرفت از تیم ملی کناره گیری کند. دلیل این غیبت هرگز به طور کامل روشن نشد، اما گفته می شود مسائل شخصی و اتفاقاتی در اردوی تیم ملی نقش اصلی را داشتند. بسیاری اعتقاد دارند اگر او در آرژانتین حاضر بود، هلند می توانست قهرمان شود.
| 🗓️ سال | 📍 رویداد | 🎯 عملکرد |
| 1966 ⚽ | اولین بازی ملی مقابل مجارستان | نتیجه 2–2، شروع دوران ملی |
| 1966 🚫 | اخراج مقابل چکسلواکی | اولین کارت قرمز تاریخ تیم ملی هلند |
| 1967 ⚡ | بازگشت در دیدار مقابل آلمان شرقی | گل پیروزی تنها دو دقیقه پس از ورود |
| 1974 🌍 | جام جهانی آلمان غربی | نایب قهرمانی، انتخاب به عنوان بهترین بازیکن جام |
| 1978 ❌ | جام جهانی آرژانتین | غیبت جنجالی، هلند بدون کرویف نایب قهرمان شد |
اخرین بازی ملی یوهان کرویف
آخرین حضور یوهان کرویف در ترکیب تیم ملی هلند در تاریخ 26 اکتبر 1977 رقم خورد. این دیدار در آمستردام و در چارچوب مقدماتی جام جهانی برگزار شد و حریف هلند بلژیک بود.
هلند در این بازی با نتیجه 1–0 به پیروزی رسید و کرویف با نمایش تاثیرگذار خود، بار دیگر نقش کلیدی اش را در تیم ملی ثابت کرد. این مسابقه نه تنها پایان دوران ملی او بود، بلکه نقطه ای از تاریخ فوتبال هلند به شمار می رود.
پس از این دیدار، کرویف تصمیم گرفت از تیم ملی کناره گیری کند. ارنست هاپل، سرمربی جدید تیم ملی هلند که کمی قبل از جام جهانی 1978 منصوب شده بود، تلاش زیادی کرد تا او را متقاعد به بازگشت کند، اما کرویف دیگر به تیم ملی بازنگشت و غیبت او در جام جهانی آرژانتین باعث شد هلند بدون حضور این ستاره بزرگ بازی کند.
درخشش ملی یوهان کرویف
یوهان کرویف در مجموع 48 بازی ملی برای تیم ملی هلند انجام داد و در این بازی ها 33 گل به ثمر رساند. این آمار نشان دهنده توانایی بالای او در گلزنی و تاثیرگذاری مستقیم بر نتایج تیم ملی بود.
در 33 مسابقه از این 48 بازی، کرویف به عنوان کاپیتان تیم ملی روی زمین حضور داشت و نقش رهبری و هدایت تیم را برعهده گرفت. سبک بازی او و قدرت تصمیم گیری اش، تیم هلند را در مسیر موفقیت های بزرگ قرار می داد.
اگرچه حضور بین المللی کرویف نسبتاً کوتاه بود و او هرگز موفق نشد عنوان قهرمانی جهان یا اروپا را با هلند کسب کند، اما کیفیت بازی او و مهارت های استثنایی اش، او را در ردیف بزرگانی همچون پله، بکن‌باوئر و مارادونا قرار می دهد. مقایسه فوتبال او با این اسطوره ها نادرست نیست، چرا که سبک و تاثیرگذاری او منحصر به فرد بود.
مربیگری یوهان کرویف
یوهان کرویف بدون گذراندن دوره رسمی مربیگری و بدون داشتن مدرک، وارد دنیای هدایت تیم های بزرگ شد. او سرمربی آژاکس و بارسلونا شد و توانست با دیدگاه نوآورانه اش، سبک بازی و فلسفه فوتبالی خاص خود را در تیم ها پیاده کند.
در دوران مربیگری در آژاکس، کرویف به استعدادپروری اهمیت ویژه داد و بازیکنان جوان و بااستعدادی چون مارکو فن باستن، فرانک ریکارد و دنیس برگکمپ را به فوتبال اروپا معرفی کرد. او توانست تیمی قوی و هماهنگ بسازد که در مسابقات داخلی و اروپایی عملکرد درخشانی داشت.
کرایف در بارسلونا موفق شد چهار قهرمانی پیاپی در لیگ دسته اول اسپانیا به دست آورد. علاوه بر این، تیم تحت هدایت او یک بار قهرمانی جام حذفی اسپانیا و در سال 1992 قهرمانی جام باشگاه های اروپا را جشن گرفت. همچنین بارسا موفق شد قهرمانی سوپرجام اروپا را تجربه کند.
یکی از دستاورد های مهم او در بارسلونا، ایجاد آکادمی لا ماسیا بود که با الگوی مدرسه فوتبال آژاکس ساخته شد. او با تمرکز بر جوانگرایی، بازیکنانی چون پپ گواردیولا، خوزه ماری باکرو، گئورگی هاجی، رونالد کومان، میکل لادروپ، هریستو استویچکوف و روماریو را به تیم اصلی آورد و پایه های موفقیت های آینده باشگاه را شکل داد.
هواداران بارسلونا هنوز کرویف را با عنوان «ال سالوادور» به معنای نجات بخش می شناسند. میراث او در فوتبال، ترکیبی از موفقیت های باشگاهی، پرورش استعداد ها و نوآوری در تاکتیک است که تا امروز الهام بخش مربیان و بازیکنان جوان باقی مانده است.
یوهان کرویف در تیم ملی کاتالونیا
در ۲ نوامبر ۲۰۰۹، یوهان کرویف به عنوان سرمربی تیم ملی کاتالونیا منصوب شد. این انتصاب پس از ۱۳ سال از آخرین فعالیت رسمی مربیگری او رخ داد و توجه زیادی را در جامعه فوتبال جلب کرد.
حضور او به عنوان مربی، با تمجیدهای فراوان همراه بود، اما برخی منتقدان نسبت به انتخاب فردی که هنوز به زبان کاتالانی تسلط نداشت، اعتراض کردند.
در ۲۲ دسامبر ۲۰۰۹، تیم کاتالونیا به مصاف تیم ملی آرژانتین رفت و با نتیجه ۴–۲ به پیروزی رسید. این بازی، اولین تجربه رسمی کرویف در هدایت کاتالونیا بود و شروع موفقی برای دوران مربیگری او در این تیم محسوب شد.
سایر بازی های تحت هدایت کرویف
- ۲۸ دسامبر ۲۰۱۰: پیروزی ۴–۰ مقابل هندوراس در ورزشگاه المپیک کمپانی لوییس.
- ۳۰ دسامبر ۲۰۱۱: تساوی بدون گل مقابل تونس.
- ۲ ژانویه ۲۰۱۳: آخرین بازی کرویف با کاتالونیا، تساوی ۱–۱ مقابل نیجریه در ورزشگاه استیج فرانت.
حضور کرویف به عنوان مربی کاتالونیا نشان دهنده تعهد او به توسعه فوتبال منطقه ای و تلاش برای تثبیت فلسفه بازی زیبا بود. او با تاکتیک های نوآورانه و تمرکز بر هماهنگی تیمی، توانست عملکرد تیم را در بازی های دوستانه بهبود دهد و نام خود را در تاریخ فوتبال کاتالونیا ثبت کند.
یوهان کرویف و گرفتن مدال
یوهان کرویف در میان طرفداران مسن تر بارسلونا نه فقط به عنوان یک بازیکن و مربی موفق، بلکه به عنوان یک نجات بخش غرور کاتالانی شناخته می شود. حضور او در باشگاه بارسا و احیای تیم، باعث شد تا تاثیر فرهنگی و اجتماعی او نیز فراتر از موفقیت های فوتبالی دیده شود.
در سال ۲۰۰۶، به پاس فعالیت ها و افتخار آفرینی هایش برای کاتالان ها، به یوهان کرویف مدال Creu de Sant Jordi اعطا شد؛ مدالی که یکی از بالاترین نشان های افتخاری در کاتالونیا به شمار می رود و نشان دهنده تاثیر عمیق او بر جامعه فوتبال و فرهنگ محلی است.
در سال ۲۰۰۳، کرویف از خوان لاپورتا در انتخابات ریاست باشگاه بارسلونا حمایت کرد و او را قانع نمود تا فرانک ریکارد، شاگرد سابقش، به سمت مربیگری تیم انتخاب شود. تقلید کوچک ریکارد از سبک مربیگری کرویف باعث شد تا بارسا دوباره به قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا در سال ۲۰۰۶ برسد و میراث او ادامه یابد.
افتخارات و دستاورد های کرویف
۱. افتخارات باشگاهی
آژاکس
- لیگ برتر هلند: ۱۹۶۶، ۱۹۶۷، ۱۹۶۸، ۱۹۷۰، ۱۹۷۲، ۱۹۷۳، ۱۹۸۲، ۱۹۸۳
- جام حذفی هلند: ۱۹۶۷، ۱۹۷۰، ۱۹۷۱، ۱۹۷۲، ۱۹۸۳
- جام باشگاه های اروپا: ۱۹۷۱، ۱۹۷۲، ۱۹۷۳
- سوپر جام اروپا: ۱۹۷۲
- جام بین قاره ای: ۱۹۷۲
بارسلونا
- لالیگا: ۱۹۷۳–۱۹۷۴
- کوپا دل ری: ۱۹۷۸
فاینورد
- لیگ برتر هلند: ۱۹۸۴
- جام حذفی هلند: ۱۹۸۴
۲. افتخارات ملی
تیم ملی هلند
- نایب قهرمانی جام جهانی: ۱۹۷۴
- مقام سوم جام ملت های اروپا: ۱۹۷۶
- جام پاریس: ۱۹۷۸
۳. افتخارات به عنوان سر مربی
آژاکس
- جام حذفی هلند: ۱۹۸۶، ۱۹۸۷
- جام برندگان جام اروپا: ۱۹۸۷
بارسلونا
- لالیگا: ۱۹۹۰–۹۱، ۱۹۹۱–۹۲، ۱۹۹۲–۹۳، ۱۹۹۳–۹۴
- کوپا دل ری: ۱۹۸۹–۹۰
- سوپر جام اسپانیا: ۱۹۹۱، ۱۹۹۲، ۱۹۹۴
- جام باشگاه های اروپا: ۱۹۹۱–۹۲
- سوپر جام اروپا: ۱۹۹۲
- جام برندگان جام اروپا: ۱۹۸۸–۸۹
۴. افتخارات فردی و جوایز
- توپ طلا: ۱۹۷۱، ۱۹۷۳، ۱۹۷۴
- بهترین بازیکن جام جهانی: ۱۹۷۴
- بهترین فوتبالیست هلند: ۱۹۶۸، ۱۹۷۲، ۱۹۸۴
- آقای گل لیگ هلند: ۱۹۶۷، ۱۹۷۲
- آقای گل جام حذفی هلند: ۱۹۶۶–۶۷، ۱۹۶۷–۶۸، ۱۹۶۹–۷۰، ۱۹۷۰–۷۱، ۱۹۷۱–۷۲
- آقای گل لیگ قهرمانان اروپا: ۱۹۷۱–۷۲
- بهترین بازیکن جام بین قاره ای: ۱۹۷۲
- آقای پاس گل لیگ هلند: ۱۹۶۸–۶۹، ۱۹۶۹–۷۰، ۱۹۷۰–۷۱، ۱۹۷۲–۷۳، ۱۹۷۳–۷۴، ۱۹۸۲–۸۳
- آقای پاس گل لیگ قهرمانان اروپا: ۱۹۷۳–۷۴
- آقای پاس گل لالیگا: ۱۹۷۳–۷۴
- بهترین بازیکن خارجی لالیگا: ۱۹۷۷، ۱۹۷۸
- بهترین بازیکن لیگ آمریکای شمالی: ۱۹۷۹
- جایزه اونز طلایی بهترین مربی سال جهان: ۱۹۹۲، ۱۹۹۴
- بهترین سرمربی فصل لالیگا: ۱۹۹۱، ۱۹۹۲
- چهارمین سرمربی برتر تاریخ فوتبال (فرانس فوتبال): ۲۰۱۹
- سومین بازیکن برتر قرن بیستم (فرانس فوتبال): ۱۹۹۹
- بهترین فوتبالیست اروپایی قرن بیستم: ۱۹۹۹
- تیم منتخب تاریخ جام جهانی (فیفا): ۲۰۰۲
- حضور در تیم منتخب تاریخ فوتبال (IFFHS): ۲۰۲۱
- شوالیه لژیون افتخاری: ۱۹۹۹
- مدال Creu de Sant Jordi: ۲۰۰۶
- شوالیه نشان Orange-Nassau: ۱۹۷۴
- افسری نشان Orange-Nassau: ۲۰۰۲
- بازیکن طلایی هلند (یوفا): ۲۰۰۳
- جایزه سالانه لوریوس: ۲۰۰۶
- جایزه روح ورزش لوریوس: ۲۰۱۶
- نشان شایستگی فیفا: ۲۰۱۰
- تالار مشاهیر FICTS: ۲۰۱۰
- جایزه رئیس یوفا: ۲۰۱۳
- مدال طلای نشان سلطنتی اسپانیا: ۲۰۱۶
- یوهان کرویف آرنا: ۲۰۱۷
۵. کتاب
- نوبت من (My Turn) – ۲۰۱۶
برای مطالعه گرد مولر کلیک کنید.
سوالات متداول
یوهان کرویف کی و کجا به دنیا آمد؟
کرویف در ۲۵ آوریل ۱۹۴۷ در آمستردام، هلند به دنیا آمد.
اولین بازی ملی کرویف چه زمانی بود؟
اولین بازی ملی او در ۷ سپتامبر ۱۹۶۶ در روتردام در دیدار مقدماتی جام ملت های اروپا مقابل مجارستان بود که با تساوی ۲–۲ به پایان رسید.
مشهور ترین شماره پیراهن کرویف چه بود؟
کرویف پس از بازگشت از مصدومیت، برای اولین بار شماره ۱۴ را در آژاکس به تن کرد و به یاد ماندنی ترین شماره او شد.
کرویف چند بار توپ طلای اروپا را دریافت کرد؟
او چهار بار توپ طلا را به دست آورد: ۱۹۷۱، ۱۹۷۳، ۱۹۷۴ و رتبه سوم در ۱۹۷۵.
آخرین بازی ملی کرویف چه زمانی بود؟
آخرین بازی ملی او در ۲۶ اکتبر ۱۹۷۷ در آمستردام مقابل بلژیک انجام شد که هلند با نتیجه ۱–۰ پیروز شد.
کرویف چه نقش مهمی در فوتبال بارسلونا داشت؟
او بنیان گذار سبک تیکی تاکا و مربی بارسلونا بود، چهار قهرمانی پیاپی لالیگا، یک جام باشگاه های اروپا و یک سوپر جام اروپا با این تیم کسب کرد و آکادمی لا ماسیا را تشکیل داد.
مهم ترین ویژگی فنی کرویف چه بود؟
کرویف به دلیل قدرت تکنیکی، سرعت، رهبری و نگاه کلی به بازی مشهور بود و یکی از پایه گذاران فلسفه توتال فوتبال محسوب می شد.
نام فرزند کرویف چیست و چرا انتخاب شد؟
نام پسر او یوردی کرویف است. این نام از سنت کاتالانی «Sant Jordi» گرفته شد و کرویف هنگام تولد فرزندش در آمستردام تصمیم به انتخاب آن گرفت.
کرویف چه افتخاراتی در سطح باشگاهی و ملی داشت؟
او با آژاکس هشت بار قهرمان لیگ هلند و سه بار قهرمان جام باشگاه های اروپا شد. با بارسلونا نیز قهرمانی لالیگا و کوپا دل ری را تجربه کرد و با تیم ملی هلند نایب قهرمان جام جهانی ۱۹۷۴ شد.
یوهان کرویف چه زمانی و به چه علت درگذشت؟
کرویف در ۲۴ مارس ۲۰۱۶ در سن ۶۸ سالگی به علت سرطان ریه درگذشت.
